İkinci Söz - ÇOCUKLARA RİSALE

Bismillahirrahmanirrahim,
 

Allah’ı bilen, tanıyan ve O’na inanan çocuklar ve insanlar hem çok mutlu yaşarlar, hem hayatları boyunca lezzet alırlar, hem de çok rahat yaşarlar.

Bir zamanlar iki adam varmış. Bu adamlardan birisi, yalnız kendini gören, kendisini düşünen ve malesef Allah’ı tanımayan çok şanssız birisiymiş.

Diğeri ise gerçeği ve doğruyu görebilen, Allah’ı bilen ve O’nu tanıyan çok şanslı biriymiş.

Yalnız kendini düşünen adam, sadece kendi rahatını, kendi canının istediklerini düşünürmüş. Başka kimseyi hiç düşünmezmiş. Bu adam Allah’ı tanımadığından ve bilmediğinden dünyada gördükleri olaylar onu çok rahatsız eder, üzer ve mutsuz edermiş. Etrafına baktığında görmüş ki bazı kötü insanlar bazı güçsüz insanlara kötülük yapıyor ve eziyet ediyorlar. Sonra bakmış ki bazı insanlar ölüyorlar. Ölen insanların bir daha hiç yaşamayacağını ve onları bir daha hiç göremeyeceğini zannetmiş. Bütün gezdiği yerlerde hep aynı şeyleri görmüş. Bu gördükleri Allah’ı tanımayan insanı çok üzmüş ve mutsuz etmiş.

Diğer adam ise Allah’ı bilen ve tanıyan, Allah’a ibadet eden, doğru hareket eden, gerçeği düşünen ve güzel ahlaklı birisiymiş. Bu adam da aynı şeyleri görmüş.

Bakmış ki bazı kötü insanlar, bazı masum, suçu olmayan kimselere kötülük yapıyorlar. Sonra düşünmüş ki “Allah’ım sen herkesin Rabbisin. Bu kötülük yapanların cezasını sen verirsin.”

Sonra bakmış görmüş ki bazı insanlar ölüyorlar. Sonra şöyle düşünmüş “Allah’ım sen ne güzel bir cennetine misafir ediyorsun bu dünyadan gidenleri. Bütün ölenleri ne güzel tekrar dirilteceksin ve iyi insanları cennetinde sonsuza dek, hiç ölmeden misafir edeceksin. Hem kötülük yapan insanları da cehenneminde cezalandıracaksın.” Bunu bildiği için hiç üzülmemiş. Hem kendisi için mutlu olmuş, hem de gördüğü diğer insanlar için mutlu olmuş.

Sonra Allah’ı bilen adam giderken Allah’ı tanımayan adamla karşılaşmış. Bakmış ki çok üzgün. Sonra ona Allah’ı anlatmış, cenneti anlatmış, cehennemi anlatmış. “Allah çok güçlüdür herşeye gücü yeter, herkese adil davranır, herkese merhamet eder, herkese şefkat gösterir” demiş.

Şanssız olan adam demiş ki “Çok teşekkür ederim. Allah razı olsun senden. Ben de boşuna üzülüyormuşum. Sayende ben de gerçeği anladım. Şimdi çok rahatım. Hiç üzülmeme gerek yokmuş”.

 
Sonra ikisi de sanki cennette yaşıyormuş gibi mutlu bir hayat yaşadılar.

O yüzden biz de ne yapmalıyız biliyor musunuz çocuklar?

“Allah’ım kendini bize tanıttığın, öğrettiğin için çok teşekkür ederiz. Elhamdülillah.” demeliyiz ve hayatımız boyunca Allah’ı bilmeyen, O’nu tanıyamamış, bulamamış şanssız insanlara Allah’ı anlatmalı ve onları üzüntüden kurtarmalıyız.

26.06.2011